“Elk gezin vraagt weer maatwerk”

Kun je wat meer vertellen over jezelf en jouw functie? 
In 2021 ben ik begonnen bij team opvang en begeleiding bij huiselijk geweld in Amersfoort. Hier werkte ik zowel ambulant als bij de vrouwenopvang. Ik kwam er al snel achter dat juist het ambulante stuk en dan voornamelijk de complexe casuïstiek mij vooral trekt. In de regio Gooi & Vechtstreek worden wij als team op dit moment met name gevraagd bij de complexe systemische casussen terwijl we daarnaast ook preventief kunnen werken en ook nazorg kunnen bieden. Zowel systemisch als bij individuen. 

Binnen ons werk komen we ook veel multi problematiek tegen, waar mogelijk en nodig pakken we zaken op en anders zetten we uit bij andere teams, soms binnen onze eigen organisatie, soms daarbuiten. Dit doen we in samenwerking met de consulenten vanuit de verschillende gemeentes. Elk gezin vraagt weer maatwerk.

Casussen komen op diverse manieren bij ons binnen. We worden veel aangevraagd door Veilig Thuis, maar ook door gemeenten en ook soms door gezinnen zelf. Je bouwt je netwerk op, dus mensen weten ons sneller te vinden. Het is heel divers. Het kan gaan om preventieve trajecten op het moment dat er sprake is van huiselijk geweld en we kunnen ook nazorgtrajecten bieden. Het kan gaan om gezinssystemen of om individuele cliënten die bijvoorbeeld een AWARE hebben. Ik werk zelf graag samen met systemen die nog bij elkaar zijn. Gezinnen waar kinderen bij betrokken zijn en Veilig Thuis veelal de kaders moet stellen. Waar we samenwerken met ouders om de situatie voor iedereen weer veilig te krijgen, het maken van veiligheidsplannen, het geven van psycho-educatie over huiselijk geweld, het bespreken van de eigen geschiedenis van ouders en het in kaart brengen van waar de spanningen vandaan komen en hoe deze te controleren.

 

“Sommige dingen blijven je verbazen, soms moet je zo basaal beginnen.”

Elk gezin is weer anders. De begeleiding die we bieden is vrijwillig, onze cliënten moeten wel openstaan voor hulpverlening. Hoewel de motivatie natuurlijk kan verschillen. Dan is het aan ons om aan te sluiten, weerstand te kunnen zien als communicatie en creatief te zijn in hoe we mensen wel kunnen bereiken. 

Kun je een voorbeeld geven van een werkdag? 
Geen dag is hetzelfde en dat vind ik juist leuk. De diversiteit maakt het interessant. Soms is mijn werkdag wat meer gestructureerd door teamvergaderingen, casuïstiek of intervisie. En soms ga ik van huisbezoeken naar overleggen bij externe instanties. Ik heb mijn eigen agenda in beheer en geen dag is hetzelfde, zoals geen enkel gezin ook hetzelfde is. 

Als team werken we eclectisch. We hebben kennis van veel verschillende methodieken en ook ieder onze eigen affiniteit en expertise. Soms maken we ook gebruik van elkaars kwaliteiten. We kijken samen met het gezin en per persoon wat er nodig is. Als er nú onveiligheid is dan beginnen we met een time-out methodiek. We zorgen er dan voor dat iedereen veilig is en als dat geborgd is dan kijk je verder. Vaak begin je bij iemands jeugd, vaak is het geweld intergenerationeel. Bij sommige systemen kan het gaan om praten en bij sommigen werken oefeningen beter. Met kinderen werk je ook weer anders dan met volwassenen. Het ligt ook aan iemands gemoedstoestand. Als iemand angstig is of paniek heeft dan moet je zorgen voor rust en ruimte creëren voor nadenken. Er komt ook veel psycho-educatie bij kijken. Het is echt een hele veelzijdige functie. Ik bied begeleiding aan een stel en ik vroeg; Hoe ben je opgevoed? Zij waren 20 jaar samen en ze wisten dit niet van elkaar. Sommige dingen blijven je verbazen, soms moet je zo basaal beginnen. We geven ook veel psycho-educatie over wat doet het met de kinderen. Veel mensen weten niet hoe schadelijk huiselijk geweld is voor hun kinderen en schrikken hiervan.

 

“Het zijn geen minimale stapjes. Je ziet gewoon verschil.”

Wat maakt het werk voor jou zo leuk? 
Dat het zo super divers is. Dat je elke keer opnieuw met iemand of een gezin gaat puzzelen. Ik vind het leuk als je merkt dat de kwartjes beginnen te vallen. Nu begeleid ik toevallig twee gezinnen waar ik al anderhalf jaar kom. Eén client is bijvoorbeeld al drie keer terug gegaan naar haar ex partner. Iemands proces is iemands proces en dit is die van haar. Dat vond ik soms lastig. Je moet altijd goed blijven kijken of je nog de juiste persoon bent om de begeleiding te bieden. Maar uiteindelijk heb ik ervoor gekozen dat ik dat nog wel ben en nu beginnen dus de kwartjes te vallen. Dat is tof.

Je kan echt een wezenlijk verschil maken. Het zijn geen minimale stapjes. Je ziet gewoon verschil. Het is heel erg leuk om bij te dragen aan het leven van mensen en ervoor te zorgen dat ze andere handvatten krijgen. We werken super eclectisch en je mag er echt bij pakken wat je wil. Die vrijheid en die puzzel maken met cliënten en collega’s, dat vind ik echt leuk om te doen. 

We werken samen met team huiselijk geweld in Amersfoort en we willen er naartoe dat als mensen bij ons komen werken, dat zij dan eerst in Amersfoort meedraaien. Dan werk je met een flink team aan collega’s en daarna kun je naar deze regio met een goede rugzak. 

Welke eigenschappen heb je nodig om deze functie goed uit te kunnen voeren?  
Je moet uit jezelf om hulp kunnen vragen en collega’s opzoeken om te sparren, delen of spuien. Daar moet je geen moeite mee hebben. Het is ook belangrijk dat je stressbestendig bent en je moet een goede helikopterview hebben. Als je meegaat in de wanhoop, onmacht en chaos dan kun je overspoeld worden. En het is van belang dat je ervaring hebt in het systemisch en methodisch werken. Het is een solistische functie maar je werkt ook wel samen met je collega’s. We doen de intakes bijvoorbeeld altijd samen, dan hoor en zie je meer. Het is een teambeslissing om af te wegen of een gezin wel of niet passend is. 

Dit is een verhaal van organisatienaam uit het MediVacature carrièremagazine.